Mała draka w fińskiej dzielnicy

Uwielbiam Martę Kisiel, żadna jej książka mnie nie zawiodła. Za to zawsze jestem zaskoczona, nie ma tu typowego dla innych autorów powtarzalności, rutyny - zawsze jest niespodzianka. Tu mamy książkę kocykowo-herbatkową, otulającą, emocjonalną, ale oczywiście z elementami magicznymi. Autorka kreuje światy w których chciałoby się mieszkać. A za jej poczucie humoru i umiejętność splatania słów w karkołomne zdania - medal się należy.

Uwielbiam Martę Kisiel, żadna jej książka mnie nie zawiodła. Za to zawsze jestem zaskoczona, nie ma tu typowego dla innych autorów powtarzalności, rutyny - zawsze jest niespodzianka. Tu mamy książkę kocykowo-herbatkową, otulającą, emocjonalną, ale oczywiście z elementami magicznymi. Autorka kreuje światy w których chciałoby się mieszkać. A za jej poczucie humoru i...

Kiedyś się zastanawiałam, czy mam swój typ “ulubionego bohatera książki”, już wtedy obstawiałabym wszelkiego typu “babcie”. Wiecie, chodzi mi o miłe i kochane starsze panie, które potrafią swoim ciętym językiem postawić do pionu najgorszego bandytę. Taka do rany przyłóż i “pokaż, któremu mam przyłożyć”. Dlatego po przeczytaniu opisu najnowsze książki Marty Kisiel “Mała draka w fińskiej dzielnicy”, wiedziałam, że nie oprę się tej książce. Uwielbiam humor autorki, a że miałam wiele spraw na głowie, przez które się bardzo stresowałam, komedia spod pióra autorki to był strzał w dziesiątkę. Ile ja się przy niej śmiałam, ile razy biegłam do mamy opowiedzieć kolejny śmieszny fragment książki, a nawet otarłam jedną łezkę na samym końcu. Od razu mogę wam powiedzieć, że jeśli potrzebujecie książki, która oderwie was od życia codziennego, która wciągnie was i zapewni wam świetną zabawę podczas lektury, to jest to książka dla was.
Nie mamy do czynienia tym razem z komedia kryminalną, lecz z komedią z wątkami fantastycznymi, nie będę wam za dużo zdradzać, ale myślę, że nie zawiedziecie się i to, co można oczekiwać od takiej lekkiej historii, to otrzymacie.

Kto może skrywać najwięcej tajemnic? Oczywiście, że babcie!
Sława Żmijan wraca do rodzinnego miasteczka, do dzielnicy, w które spędziła wiele szczęśliwych lat jako dziecko, w otoczeniu ukochanej babci i przyjaciół. Nie czuje się dobrze z faktem, że wraca do domu rodzinnego, ponieważ nie wraca z powodów, które napawałyby ją dumą. Czuje, że jedyne co udało się jej w życiu to nie upaść po kolejnych porażkach, które ją spotkały. Dlatego wraca do domu z jednym plecakiem do Starego Deszczna, do fińskiej dzielnicy, do babci.
No nie tak do końca do babci, bo jest jedna sprawa, która wydaje się Sławie niepojęta. Przyjaciele z dzieciństwa próbują Sławie wmówić, że jej ukochana babcia nie żyje, ale to nie może być prawda, przecież z nią rozmawiała, prawda?

Rosół z lubczykiem, czy bez?
Czy krwiożercze kiwi, może być niebezpieczne?
Czy gadający chodnik, to powód do udania się do psychiatry?
A co powiecie na babcie, które nie żyją, lecz gotują bigos?
Na te wszystkie pytania znajdziecie odpowiedź w najnowszej książce Marty Kisiel “Mała draka w fińskiej dzielnicy”. Pomysł na połączenie komedii z elementami fantastyki to był genialny ruch ze strony autorki. Mam ogromną ochotę na kolejny tom z tej serii, jednak autorka zakończyła książkę w taki sposób, że nie wiem, czy mogę na coś liczyć.
Długo przekonywałam się do twórczości naszych rodzimych autorów, jednak gdy się przełamałam i zaczęłam sięgać po kolejne książki, to nie zawiodłam się na nich i byłam wciągana w kolejne fantastyczne historie. Do tego muszę przyznać, że jeśli chodzi o komedie, to Marta Kisiel wiedzie prym w tym gatunku, bo kto mógłby wymyślić historię o pięciu babciach, które w dobrzej wierze, założyły Sabat. A za krwiożercze kurduple to mogłabym ukochać autorkę, uwielbiam je, no ludzie, to super pomysł był, by je dodać. Małe, dzikie, niebezpieczne kiwi.
Mam jednak jeden problem z tym tytułem. Czemu on się skończył? Ja chcę więcej.
A tak na poważnie, nie mam do czego się przyczepić. Historia-złoto, poziom humoru-genialny, bohaterowie-świetnie wykreowani. Czego by chcieć więcej?
Pod otoczką humoru, dostaliśmy jeszcze wiele wartościowych przesłanek. Widzimy, jak silna może być przyjaźń, nawet w obliczu straty kochanych osób. Autorka też poruszyła temat dorosłości i tego jak może ona być trudna dla niektórych, jak może przytłaczać i tłamsić. Wszystko ze sobą idealnie współgra i powoduje, że historia otula nas niczym kocyk, rozbawiając czytelnika tak często, że może od tego rozboleć brzuch.
Bardzo wam polecam ten tytuł i zachęcam do sięgnięcia też po audiobook, ponieważ jest to kolejny poziom odczuwania tego wszystkiego, co ta książka w sobie skrywa. Dziękuję bardzo wydawnictwu Mięta za książkę i zapraszam was na rozdanie, ponieważ dzięki uprzejmości wydawnictwa, mam jeden egzemplarz dla was.

Kiedyś się zastanawiałam, czy mam swój typ “ulubionego bohatera książki”, już wtedy obstawiałabym wszelkiego typu “babcie”. Wiecie, chodzi mi o miłe i kochane starsze panie, które potrafią swoim ciętym językiem postawić do pionu najgorszego bandytę. Taka do rany przyłóż i “pokaż, któremu mam przyłożyć”. Dlatego po przeczytaniu opisu najnowsze książki Marty Kisiel “Mała...

Fantastyka w takim wydaniu zawsze skradnie moje serce. Sabat babć, wnuki z niecodziennymi imionami. Jedne mają co nieco do ukrycia. Drugie chcą odkryć tajemnicę tych pierwszych. A wszystko w Fińskiej dzielnicy w Starym Deszcznie. Nic tylko sięgnąć po książkę Pani Marty Kisiel i przenieść się do tego niezwykłego miejsca.

Fantastyka w takim wydaniu zawsze skradnie moje serce. Sabat babć, wnuki z niecodziennymi imionami. Jedne mają co nieco do ukrycia. Drugie chcą odkryć tajemnicę tych pierwszych. A wszystko w Fińskiej dzielnicy w Starym Deszcznie. Nic tylko sięgnąć po książkę Pani Marty Kisiel i przenieść się do tego niezwykłego miejsca.

Lepiej być nie mogło i mam nieśmiałą nadzieję na kontynuację. Na szczęście nie widziałam żadnych reklam, nie czytałam opisów- więc u mnie pełne zaskoczenie. Niesamowity klimat, świetnie nakreślone postacie, cała paleta emocji. Po średniawych kryminałach w końcu książka na miarę "Dożywocia", aż chciałoby się z tego pluszowego świata nigdy nie wynurzać

Lepiej być nie mogło i mam nieśmiałą nadzieję na kontynuację. Na szczęście nie widziałam żadnych reklam, nie czytałam opisów- więc u mnie pełne zaskoczenie. Niesamowity klimat, świetnie nakreślone postacie, cała paleta emocji. Po średniawych kryminałach w końcu książka na miarę "Dożywocia", aż chciałoby się z tego pluszowego świata nigdy nie wynurzać

Jeżeli myślicie, że nic już nie może was zaskoczyć w polskiej fantastyce to jesteście w błędzie. I ja też tam byłam póki nie trafiłam do Starego Deszczna i fińskiej dzielnicy. Bo oto spotykamy tu 5 niezwykłych babć, które tak zupełnie przez przypadek stworzyły sobie Sabat. Mamy też 5 wnucząt o niezwykłych imionach, 1 ojca w proszku oraz hordę morderczych kiwi.
Tak, oto Marta Kisiel w najlepszym wydaniu i w jeszcze lepszej formie. Nikt tak jak Ałtorka nie umie w zwariowane historie, które z jednej strony aż kipią od absurdu, a z drugiej otulają jak ciepły kocyk i zapewniają poczucie bezpieczeństwa.
Zdecydowanie czekam na kolejną część. Bo będzie kolejną część? Prawda 🥹🥹🥹
Współpraca barterowa z @wydawnictwo_mieta

Jeżeli myślicie, że nic już nie może was zaskoczyć w polskiej fantastyce to jesteście w błędzie. I ja też tam byłam póki nie trafiłam do Starego Deszczna i fińskiej dzielnicy. Bo oto spotykamy tu 5 niezwykłych babć, które tak zupełnie przez przypadek stworzyły sobie Sabat. Mamy też 5 wnucząt o niezwykłych imionach, 1 ojca w proszku oraz hordę morderczych kiwi.
Tak, oto...

Sława Żmijan wraca do rodzinnego miasteczka. Poczucie porażki jej nie opuszcza. Ale jak dobrze znaleźć się w znanym miejscu, wśród kolegów z dzieciństwa i oczywiście ukochanej babci. Co zrobić kiedy okazuje się, że jednak babcia, już nie jest tą samą babcią co była? Sława i spółka próbują rozwikłać zagadkę fińskiej dzielnicy oraz odkryć sekrety babć.

„Mała draka w fińskiej dzielnicy” to świetna fantastyczna książka autorstwa Marty Kisiel. Styl i humor autorki jest mi dobrze znany, jednak nie czytałam jeszcze nic z fantasy, ale jestem bardzo zadowolona z tego spotkania. Narracja pierwszoosobowa, ale bohaterka zwraca się też bezpośrednio do czytelnika, co jest fajnym urozmaiceniem. Historia zawarta w powieści wprawia w dobry nastrój i otula jak kocyk. Cudowna historia o przyjaźni w obliczu straty i ciężkich chwil, niecodziennych sytuacji, o relacjach rodzinnych, trudach dorosłości albo nie radzenia sobie z nią. Powieść łączy ze sobą wątki obyczajowe i fantastyczne z dużą dawką humoru. Wszystko ze sobą świetnie współgra, skłania do refleksji. Zagadka jest wciągająca od samego początku, a wartka akcja nie pozwala na oderwanie się od książki. Mamy małomiasteczkowy klimat, fińskie domki, babcie żywe i te mniej ze swoimi tajemnicami, zorze polarne, krwiożercze kiwi, wierzenia ludowe, obrządki pogrzebowe, mitologię fińską. Bohaterzy wykreowani cudowni, wyraziści, każdy swoją osobowością nadaje kolorytu tej historii. Jednak najlepsze są babcie! Do czego są w stanie się posunąć żeby im bliskim żyło się lepiej? Musicie to sprawdzić sami! Polecam zanurzyć się w tej nietuzinkowej, ciepłej lekturze, zadowolenie gwarantowane!

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Mięta.


➡️ instagram.com/szyszka_czyta

Sława Żmijan wraca do rodzinnego miasteczka. Poczucie porażki jej nie opuszcza. Ale jak dobrze znaleźć się w znanym miejscu, wśród kolegów z dzieciństwa i oczywiście ukochanej babci. Co zrobić kiedy okazuje się, że jednak babcia, już nie jest tą samą babcią co była? Sława i spółka próbują rozwikłać zagadkę fińskiej dzielnicy oraz odkryć sekrety babć.

„Mała draka w fińskiej...

Bardzo przyjemne kocykowe czytadło.
Polecam.

Bardzo przyjemne kocykowe czytadło.
Polecam.

Odjechane, ale bardzo pozytywnie i ciepło.

Odjechane, ale bardzo pozytywnie i ciepło.

Sabat babć, wnuki o dziwnych imionach i kudłate kiwi, które gryzie czego chcieć więcej. Polecam w audiobooku.

Sabat babć, wnuki o dziwnych imionach i kudłate kiwi, które gryzie czego chcieć więcej. Polecam w audiobooku.

W książce poznajemy główną bohaterkę Mieczysławę (dla wszystkich Sławę) Żmijan- 26letnią dziewczynę, u której w życiu ostatnio nie jest najlepiej. Po paśmie porażek postanawia wrócić do rodzinnego Starego Deszczna gdzie nic się (prawie) nie zmieniło. Nadal jest Fińska dzielnica, przyjaciele i ukochana babcia. Czy ja napisałam babcia? Oczywiście. Babcia okazuje się, że zmarła kilka miesięcy wcześniej.. ale aktualnie dzierga coś w zakątku domku. Jak to w ogóle możliwe? 😅
Sława, Kristal i Bambi postanawiają wyjaśnić tą niecodzienną sytuację. Na jaw wychodzą inne fakty 'nadprzyrodzone' które muszą rozwiązać i wiele przemilczanych tajemnic wyjaśnić 😉

Powieść jest fantastyczno-komediowa (ze szczyptą mitologii Fińskiej) co za tym idzie, mamy bardzo dużą dawkę humoru, (nie) umarłe babcie, zorzę, biegające kiwi ze szponami, gadający chodnik.. jeszcze mało aby Was zachęcić do przeczytania? W sumie mamy tu 4 wspólne babcie (a może 5🤔) które znają się całe życie, gdy się spotykają trajkoczą jedna przez drugą w akompaniamencie gotujących się potraw (jak to u babci 😅).
Cała paczka Sławy skradła moje serce, a szczególnie Bambi (total-tak! 😁). Pokazana w niej przyjaźń rozczuliła mnie, bo pomimo wybranych różnych dróg życiowych naszych bohaterów, potrafili po czasie rozmawiać ze sobą i od nowa zacieśniać więzi. Akcja goni akcję, co wpłynęło na to, że książkę wczoraj zaczęłam i dziś skończyłam 😁

Polecam i jak dla mnie jest Total-tak! 🩷🔥

W książce poznajemy główną bohaterkę Mieczysławę (dla wszystkich Sławę) Żmijan- 26letnią dziewczynę, u której w życiu ostatnio nie jest najlepiej. Po paśmie porażek postanawia wrócić do rodzinnego Starego Deszczna gdzie nic się (prawie) nie zmieniło. Nadal jest Fińska dzielnica, przyjaciele i ukochana babcia. Czy ja napisałam babcia? Oczywiście. Babcia okazuje się, że...